My Tho - Saigon

22 november 2019 - Ho Chi Minh City, Vietnam

Vroeg opgestaan om aan mijn laatste officiële etappe te beginnen naar Saigon! Maar toch eerst die cappuccino voordat ik de stad uit ga. 

Fietsen ging wat zwaarder dan verwacht. Op de ferry wezen een aantal Vietnamese naar mijn blote armen, nee nee we gaan niet in Daantje knijpen 🙀. Maar ze bedoelde dat het warm was. Daarom ging het fietsen niet zo soepel. Het was bijna 40°C. 🥵

Op de ferry aan de praat, nou ja aan de praat meer wat schrijven en GoogleTranslate. Want gek genoeg kunnen ze best aardig Engels schrijven. De man wilde weten waar ik vandaan kwam en waar ik heen ging enzo. Hij wilde ook perse de overtocht betalen, wie betaald de veervrouw, dat was dan weer erg vriendelijk. 

Het was een redelijke route van 70 km langs veel dragon fruit plantages. Dat is een bizar uitziende cactusvrucht. Zie foto’s op mijn weblog. Het moet lekker zijn om te eten maar ik vind het nou niet echt geweldig. 

Ook wat stukken off-road moeten fietsen en dat was dus weer wat stof happen. Maar het duurde gelukkig niet al te lang. 

Onderweg heb ik erg goed kunnen lunchen witte rijst met gepaneerde kippenpoot prima te eten en kon in één ruk doorfietsen naar Saigon. 

Hoe dichterbij Saigon hoe drukker het wordt, éénmaal in de stad is het een compleet gekkenhuis en de spits is nog niet eens begonnen. Saigon heeft 9 miljoen inwoners en 8,5 miljoen brommers!?!? Volgens mij rijden die ook allemaal te gelijk gewoon omdat het kan. Het bijzondere is dat niemand elkaar raakt. Ze stoppen of ze gaan even keren midden op de weg of rijden weg zonder op of om te kijken en het gaat bijna allemaal goed. 

Iemand zei tegen mij het is organisch. Als je niks onvoorspelbaars doet gaat het goed. Ja dat kan wel zo zijn maar ik kom uit Nederland en alles lijkt hier onvoorspelbaar 😬. Maar ik begin mij aardig aan te passen. Ik merk wel dat ze die grote blanke, op mijn fiets ben ik gewoon groot, goed in de gaten houden. Die blanke kan natuurlijk iets onvoorspelbaars gaan doen. Stoppen voor roodlicht bijvoorbeeld, of opzij gaan voor iemand die tegen het verkeer in rijdt, z’n hand uitsteken als hij afslaat of nog gekker met licht fietsen als het donker is. Nee die westerlingen daar moet je voor oppassen 🤪dat is een gevaar op de weg. 

De AWOL heeft een prima hotel in het centrum voor mij geregeld. Grappig is dat ik in deze buurt eerder heb gezeten maar het is behoorlijk veranderd, het is “booming here”. De stad wordt volgebouwd met grote gebouwen. Maar dat hoort erbij op deze plek in de wereld. 

Maar ik heb dus wel 2.000 km gefietst deze vakantie dat vind ik gewoon goed van mij zelf. Zeker gezien mijn jeugdige leeftijd 😜. Beentjes hebben geen centje problemen gegeven, de fiets ook niet echt. Oké ik moest die Duitser (de naaf) wat klappen geven. 

Morgen kijken of ik iemand zo gek kan krijgen om een fietsdoos voor mij te maken

Foto’s