Als een zwerver in het nationaal museum

Ondanks dat ik heel laat sliep door een spannende F1 race toch vroeg wakker. Ik ben jarig vandaag! De familie Ottens feliciteerde mij om twaalf uur ‘s nachts Laos tijd dus die waren de eerste. 

Nu ben ik toch heel nieuwsgierig of ik mijn GPS gereanimeerd krijg. Dus batterijen erin en gelijk een fabrieksreset uitgevoerd. En wonderwel hij doet het. Alleen jammer dat er nu niks meer opstaat!

Na de GPS gesynchroniseerd te hebben met mijn telefoon weet hij alles weer. Hiermee moet ik Hanoi wel kunnen bereiken. Ohja voor degene die het weten wil ik heb nu ongeveer 800 km gefietst en dat vind ik onwijs goed van mijzelf. 

Tijdens het ontbijt verschijnt er een verjaardagstaart met gezang van het hotelpersoneel. Ik ben blij verrast en geef alle aanwezigen een stukje taart. Dus toch echt jarig. 

Omdat het nu het heetst van de dag is ga ik een berg op lopen met een tempel. Je moet weet ik veel hoeveel treden op, zeker een paar honderd. Maar het uitzicht is werkelijk prachtig. De Mekong slingert tussen de bergen door en Luang Prabang ligt mooi aan de rivier. Leuk detail die bergen moet ik dus over fietsen. 

Weer terug in de stad ga ik eerst eten omdat ik wel wat calorieën verbrand heb. 

Daarna naar het nationaal museum. Best heel mooi maar je mag geen foto’s maken. Waarom niet is mij een raadsel. Korte broek en schoenen mag ook niet. Dus ik moet een broek huren?! In de broek van Swiebertje en op blote voeten loop ik door het museum. Ik kan mij geen musea herinneren waar ik met blote voeten en in een broek van een zwerver moest rondlopen. 

Na deze culturele uitbarsting is het tijd voor echt ijs en dat lukt hier uitstekend. 

Onderweg kom ik John tegen. John kwam ik een aantal dagen geleden tegen bij de grens met Laos tegen. We praten wat en hij vertelt dat hij een Fransman sprak die uit Frankrijk is komen fietsen. Geen twee minuten later staat Alex voor mijn neus de Fransman. Aardige gast en hij vertelt veel over zijn reis. Hij is bijzonder geïnteresseerd hoe ik naar Hanoi ga fietsen. Dat gaat hij ook doen alleen veel later. Hij wil graag mijn route hebben. 

Ik neem een voetmassage die meer dan stevig is maar wel erg goed. Na afloop strompel ik naar de overkant voor een biertje. 

Bij het afrekenen aan de bar zit er een dame in een knal oranje jurk. Ik zeg haar dat is mijn nationale kleur. Nu blijkt het een groepje Nederlanders te zijn. Zij wonen in Thailand en hebben een rally met klassieke auto’s. Ik had al een dikke Mercedes zien staan en een Jaguar. Die Mercedes stonk onwijs naar benzine toen ik er langsliep. Dus dat zei ik, volgens mij vond hij dat niet grappig. Maar goed ik zou niet bij hem instappen als die auto naar benzine stinkt. 

Tijd voor een feestmaal. Na wat zoeken vind ik een prima restaurant. Ik neem een New Zealand steak en dat is prima met crème brûlée toe. 

Nu naar het hotel, het is tijd voor Ferry! **

** Netflix serie met Frank Lammers