Ontvangen door 3 miljoen brommers en met één oog aangekeken

Omdat ik vandaag geen mega afstand moet fietsen sta ik wat later op. Ik merk als ik een aantal dagen achter elkaar fiets dat ik toch wat rust nodig heb. 

Er zitten alleen Vietnamese bij het ontbijt maar wat maken die een herrie. Schreeuwen door telefoons en veel kinderen die tikkertje doen in de ontbijtzaal. Ik moet nog even wakker worden denk ik. 

Vandaag fiets ik 40 km naar een mooi resort. Het resort staat ook in het routeboekje. Wat wel vreemd is dat ik niet kan reserveren via booking.com of een website. Maar het resort staat wel gewoon op internet. Ik wil daar nog een paar dagen blijven voordat ik naar Hanoi ga. 

Het fietsen gaat best heel goed mijn conditie is echt een stuk beter dan bij de start van de reis. 

Ik kom aan in het dorpje waar het resort moet zijn. Het is een allesbehalve gezellig dorpje. Het is eigenlijk een grote bende. Ze hebben het asfalt weggehaald dus is het een soort weg waar je bijna niet kan fietsen. 

Ik sta voor het resort maar dat is helemaal geen resort meer. Alles is dicht en vervallen. Geen boorden of teksten dat hier iets moet zijn. 

Hier word ik toch wat sacherijnig van. Ik krijg het idee dat ik een route fiets die al heel lang niet is gefietst. Veel hotels en activiteiten bestaan helemaal niet meer. Het was fijn geweest als ze dat gezegd hadden. 

Zo en nu dan het is al na 13:00 uur en Hanoi is nog 60 km. De wegen hier worden ook steeds drukker. Dat is nog vier uur fietsen en dan is het donker. 

Ik moet ook nog lunchen, dat zou ik bij het resort doen. Even hard vloeken maar daar schiet ik niks mee op. 

Ik besluit door te fietsen naar Hanoi. Ik ga niet in een halfbakken guesthouse zitten halverwege Hanoi.

Onderweg kom ik een soort van resort tegen. Eigenlijk weet ik het niet goed wat het is. Er staan wigwam tenten en kleine huisjes aan het water. 

Ik vraag wat het kost dat is 300.000 VND (€11). Dat is best goedkoop. Maar de zeer hulpvaardige dame legt via Translate uit dat dat per uur is. Wat is dit voor een plek?!? Ik zeg dat ik misschien wel een hele nacht wil blijven. Blijkbaar gebeurt dat niet vaak want ze lijkt verbaast. Maar dat is ook heel veel duurder. Ik zeg dat ik eerst wil lunchen. Gebakken rijst met kip. Klinkt goed laat maar doorkomen. 

Ik krijg voor een weeshuis aan rijst. Als ik een groot deel van de rijst toch op heb zegt de jonge dame dat de kip even duurt. Het klopt dus dat ik geen kip tussen de rijst vond. 

Een soort dejavu gevoel en het klopt. Ik krijg weer een hele kip nou hele een halve dus deze kip kijkt maar met één oogje mee. 

Ik had tijdens het eten al besloten dat ik door fiets. Nu zijn die kamers aan het water wel de helft van de helft. Maar ik vind het geloof ik een ongemakkelijke plek dus nee bedankt. 

Ik heb er flink de vaart in het is tenslotte mijn laatste etappe. Snel een hotel in Hanoi en dan even helemaal niks. 

Het wordt drukker en drukker naar maten ik dichter bij Hanoi kom. Wat ik zeker niet zo tof vind is dat ze hier blijkbaar hond eten. Ik fiets door een straat met honden slagerijen. Gek genoeg vind ik een varkentje geen probleem maar hond vind ik niet oké. Maar goed ik ben hier te gast. 

Ik kom Hanoi binnen in de spits en heb van mijn leven niet zo’n gekkenhuis meegemaakt. Het is op het zieke af druk. In deze stad zijn 3.000.000 brommers en een groot deel rijdt vandaag ook om mij te ontvangen. Die brommers rijden gewoon tegen het verkeer in en over de stoep. 

Ik moet nog tien km naar het hotel wat ik eind van de vakantie zou hebben. Maar ze hebben geen plek oké in deze straat zijn al bijna tien hotels. Maar die zijn allemaal vol. Dit had ik totaal niet verwacht na nog een stuk of tien hotels begin ik mij wat zorgen te maken. Ik ben ook serieus moe en het is donker. Nu kan het mij ook niet veel schelen wat het kost ik wil gewoon een hotel. 

Gelukkig biedt booking.com uitkomst. Ik zoek snel een hotel wel wat buiten het centrum dus nog even gezellig met mijn brommervriendjes samen. Het is een uitstekend hotel maar wel voor één nacht. Dat is dus niet handig dan heb ik gelijk morgen weer een probleem. Dus weer naar de balie, de dame achter de balie heeft een bril met glazen in de vorm van een hartje. Toen dat zag schoot ik gelijk in lach. Groot voordeel ze spreekt heel goed Engels. Dus ik wil een nacht extra boeken. Maar nee geen kamers meer. Shit dit ga je niet echt menen. Ze hebben wel een suite en die mag ik voor dezelfde prijs als de kamer. Blijkbaar vind ze mij toch aardig. 

Ik moet enorm aan de drukte wennen. Er is zo veel geluid en iedereen wil ineens iets van mij. 

Om hoek bij het hotel ga ik eten. Een soort BBQ, omdat ik een domme Hollander ben krijg bak-les. Dus het vlees wordt voor mijn neus gebakken. Als het gaar is wordt het in stukjes geknipt met een grote kappersschaar. 

Weer terug in het hotel ga ik naar bed. Maar zoals zo vaak na veel inspanning slaap ik heel slecht.

Tot slot. Ik heb dus 2200km afgelegd vanaf Chiang Mai naar Hanoi. Met de fiets ruim 1500 km, met de boot en een deel met de taxi. Dus ben toch trots dat ik dat weer gedaan heb. Het deel Vietnam viel voor mij alleen best tegen te veel klimmen en te vaak dorpjes of steden waar echt niks te beleven viel.