Als een kip zonder kop

7 november 2023 - Luang Prabang, Laos

Vandaag ga ik naar de watervallen fietsen. Dat is visa versa 60 km met best wat klimmen. Bij het ontbijt realiseer mij dat ik best laat ben. Ik moest ook verhuizen naar een andere kamer en moest dus al mijn spullen weer inpakken omdat de andere kamer nog niet beschikbaar is. 

Bij de koffie tent Amazon kwam ik John van de Grens weer tegen. Toch weer te veel gepraat dus weer later. Maar wel gezellig. 

De route naar de watervallen is erg mooi. Dit is het authentieke Laos, huizen op palen en mensen die op het land werken. 

Ik moest wat lunchen dus bij een tentje wat er prima uitzag een kippensoep besteld. 

Het duurde verdacht lang dus ik had het vermoeden dat iemand achter een kip aan zat. 

Krijg ik een idioot grote kom met alleen bouillon en een boord met een complete kip in stukken gehakt. Nou de Lao mensen zullen dat echt super vinden maar ik was iets minder enthousiast. Die afgehakte kop van die kip keek gezellig mee hoe ik het vlees van de botjes aan het peuteren was en ik word niet graag op mijn vingers gekeken. 

Voor Lao begrippen was het ook best duur. Maar goed ik had veel te weinig gegeten maar ik moest ook door. 

De laatste km mag je niet fietsen en word je gebracht met een elektrische karretje. Waarom snap ik niet echt. 

Voordat je naar de watervallen loopt kom je eerst langs een berenopvang. Leuk om die beren van dichtbij te zien. 

De watervallen zijn niet heel groot maar wel erg mooi. Als je aan een jungle denkt dan komt die gebied zeker in aanmerking. 

Je mag er ook zwemmen dus ik trek een paar baantjes in mijn fietskleding. Je kan ook naar boven lopen alleen houdt de trap ineens op. Die moeten ze nog afmaken. Er wordt druk gelast en geslepen. Maar om daar nou op te wachten tot ze klaar zijn zag ik niet zitten. Normaal gesproken zou je de trap afsluiten maar hier dus niet. 

Naast de watervallen is ook een vlindertuin. Die is van een Nederlander. Dus ik ben even wezen kijken. Wat ik weer niet snap, je krijgt een overzicht mee over de vlinders. Dat hebben ze werkelijk in alle talen behalve Nederlands. Leuk detail de meeste bezoekers zijn Nederlands. 

Het is een prachtige aangelegde tuin midden in de bushbush. In een kas zitten de meeste vlinders maar die slimmeriken kunnen geen seconde stilzitten. Dus ik heb best mijn best moeten doen om ze op de foto te krijgen. En als ze stilzitten klappen ze de vleugels dicht. 

Omdat het al eind van de middag is zie ik het niet zo zitten om in het donker terug te fietsen en besluit ik toch een busje te nemen. Het kost een ton. Nou daar ga ik niet over onderhandelen dat is €4,50. 

Op naar mijn andere kamer in het hotel. Na wat “iPad” kijken de stad in voor wat eten. 

Op de night market nog wat souvenirs gekocht en begon met onderhandelen. Toen realiseerde ik mij dat het om een vijftig cent ging. Nou weet je wat ik koop het gewoon van je. 

Het is mijn laatste avond in Luang Prabang. De plek waar je nog westers kan eten en dat doe ik dus ook. 

Ik weet niet of iemand dat herkent, je gaat met een miljoen de stad in en je twijfelt of je de rekening wel kan betalen in het restaurant. Dat lukt net. 

Foto’s