Ongenode gast

De avond begon bijzonder stil maar om middernacht kwamen er ineens veel mensen naar het Guesthouse. Het bleef lang onrustig terwijl ik juist vroeg in bed lag om vroeg te kunnen vertrekken. Ik heb daardoor best onrustig geslapen. 

Ik was lekker vroeg wakker dus even ontbijten om de hoek en gaan. 

Ik moet maar 50 km fietsen vandaag. De routes worden mooier en mooier. Je fietst langs de rivier en door de bergen. Het heuvelt echt enorm maar geen stijlen klimmen maar ook geen meter vlak. Dat maakt het fietsen best heel vermoeiend. 

Onderweg kom ik een hele grote hijskraan tegen die een vrachtwagen uit het “ravijn” aan het hijsen is. Het lijkt geen ernstig ongeluk alleen lag die vrachtwagen 10 meter lager naast de weg. Wel raar om te zien dat al die mensen gewoon op slippers lopen en de weg is niet eens afgezet. 

Rond een uur of één bereik ik mijn bestemming. Het dorp, het is niet meer een kruising met een paar huizen. Om hier nu al te zijn, er is echt helemaal niks dat zie ik niet zitten. Dus ik besluit de volgende route te gaan fietsen. Dat is 35 km fietsen naar een behoorlijk toeristisch dorp. Daar zijn tig hotels en tig restaurants. Daar hou ik het langer uit dan op een lege kruising. 

Alleen was ik zelf helemaal niet van plan om 85 km te fietsen door dit prachtige heuvellandschap. Dat is echt veel voor mij om te fietsen. Dus net als gisteren een flinke lunch naar binnen gewerkt. 

Onderweg zijn onwijs veel kinderen die het geweldig vinden om te zwaaien en te roepen naar mij. Ik zwaai en roep terug maar dat is best een werkje. Zeker als je langs een school fietst. 

Eigenlijk ging het heel voorspoedig. Even na drieën fiets ik Nong Khiaw binnen. Het resort met het zwembad was vol en een andere ook. Ik had totaal geen zin om te zoeken. Dus het Guesthouse aan de rivier wat er prima uitzag is het geworden. Om nu over 12 dollar te discussiëren. Laat maar doe mij twee nachten. 

Alle kleding even uitgespoeld en mijzelf ook weer opgelapt. 

Doordat ik gefietst heb kan ik geen seconde stilzitten. Dus ik struin het hele dorp door. Onderweg nog een prima cappuccino genomen. 

Ik wilde even liggen maar dat lukt ook niet. Dus toch weer de straat op. 

Wat wel apart is er zijn veel restaurants maar er zit niemand. Na wat gelopen te hebben toch iets gevonden waar ik niet alleen zit. 

Toen ik weer op mijn hotelkamer kwam bleek ik niet alleen te zijn. Een kakkerlak zat mij vanaf mijn kussen aan te kijken. Nou dat vind ik nou niet zo gezellig. Maar die hufter is snel. Ik zei nog, wij gaan niet samen slapen. Dus ik heb het bed zo’n beetje afgebroken, matras eraf lattenbodem eruit. Toen konden we elkaar weer in de oogjes kijken. Gelukkig was het geen klein kakkerlakje maar een van 3 of 4 cm dus ik had geen bril nodig. Een ferme tik met een hotel slipper deed wonderen. 

Daarna lekker geslapen.