Zelfs de beesten praten hier anders

Toch wat onrustig geslapen. Misschien wel omdat ik met de boot ga. Het gaat allemaal even wat te vaag en veel misverstanden. 

Ik ontbijt weer bij de buren wederom pancakes. Ik loop even langs de aanlegplaats van de boten. Die boten zijn klein hebben vier of zes autostoelen en voor de rest een balk waar je op kan zitten. Om nu zes uur op zo’n balk te zitten zie ik niet zo zitten. 

Ik probeer een boot broodje te bestellen maar dat lukt gewoon niet. Blijkbaar heeft de dame een ingeving, op het moment dat ik wegloop snapt ze het. 

Ik hang de bagage aan mijn fiets bij het Guesthouse en ga weer terug naar de boten. Het is nu superdruk bij de boten. Snel zet ik mijn fiets en bagage beneden neer bij de boten. Ik vraag naar de boot die naar Muang Khua gaat en leg snel mijn “Duitse handdoek” neer zodat ik een lekker plekje heb op zo’n autostoel. 

Maar de boot gaat zo vol daar kan mijn fiets niet bij die moet op een andere boot. Nou mijn bagage en mijn fiets blijven bij mij. Dus ik ga naar de andere boot en heb voor straf de slechtste plek op de boot. Ik moet op dat balkje zitten voor een paar uur. 

Na wat gerommel kan ik prima liggen op de balk met een wc-rol onder het hoofd en ik doe of ik slaap. Na een uur varen wordt er aangelegd en stapt iedereen uit. 

Eén tandeloze man zegt dat ik ook van de boot moet en de “kapitein” zegt dat ik moet blijven zitten. Uiteindelijk zit ik nu alleen op de boot en we gaan verder. 

Na een tijdje leggen we weer aan. Er zit stuwdam in deze rivier. Dat had ik al gelezen dus weer alles van de boot en weer alles omhoog sjouwen. Maar ik heb geluk, ik hang de bagage op de fiets en fiets naar de volgende aanlegplaats. De andere passagiers moeten wachten op vervoer. Onderweg kom ik twee Nederlanders op de fiets tegen. Maar die zijn dus uit Nederland komen fietsen. We wisselen wat informatie uit. 

Ik fiets verder naar de volgende opstap plek. Ik ben de eerste maar dat maakt niks uit alle zitplaatsen zijn even slecht. Een smalle houten plank. 

We varen uren en na verloop van tijd weet niemand meer hoe die moet zitten. De boottocht zelf is heel erg mooi maar die bootjes mogen wel comfortabeler. 

We komen aan in Muang Khua en ik kies het eerste hotel wat er goed uitziet dat doen er meerdere. 

Ik wil gelijk eten omdat ik niet geluncht heb. Onderweg kom ik een aantal medereizigers tegen en we eten samen. Er ontstaat grote hilariteit als ik eten probeer te bestellen. Ik wil weten wat voor vlees het is. Dus ik doe een aantal dierengeluiden na. Maar in Laos spreken die beesten blijkbaar een andere taal. Dus ik krijg antwoord in de Loa beesten geluiden. Nou doe de derde maar die klinkt wel lekker. Maar ik heb prima gegeten. 

Alle drie kennen ze elkaar van de boot een Fransman een Italiaanse dame en een Oostenrijkse dame. 

Maar zij reizen extreem goedkoop het mag niks kosten en alles is te duur. Deels snap het wel maar het is ook wel raar. Een biertje is te duur €0,70 dus die betaal ik dan wel. Maar een ijsje van een €0,25 ging dan wel. 

Gelukkig is dat niet mijn manier van reizen. 

In het hotel ga ik gelijk slapen, ik ben toch gesloopt van dat boottochtje.